ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΤΣΟΥΠΙΑ Ή ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ!

  Η βροχή, από νωρίς, είχε δηλώσει την..πρόθεσή της να μείνει μαζί μας  . Κάπου κάπου μια θυμωμένη βροντή έσκιζε την ησυχία του βουνού απειλητικά. "Θα κατεβούμε ε;" , τέθηκε η ερώτηση, μάλλον ήδη ...απαντημένη. Τα αδιάβροχα κουμπώθηκαν, τα σακίδια δέθηκαν και οι  απίθανες εικόνες άρχισαν να διαδέχονται η μια την άλλη υπό την μουσική υπόκρουση μυριάδων   σταγόνων. Τα  κούμαρα σε χίλια χρώματα, ώριμα (νοστιμότατα) ή αγουροπά,  τα αρώματα του υγρού χώματος,  των δέντρων και των φύλλων που σάπιζαν στη λάσπη, ένα κοπάδι πανέμορφα κατσίκια και ένα ζευγάρι μαύρα σκαθάρια που.... ερωτοτροπούσαν αμέριμνα.  Και  η άπνοια,  η πυκνή βλάστηση, τα σκούρα σύννεφα... εικόνες τροπικών.  Μετά,... ξεπρόβαλε η Κουτσουπια,  μαγευτική όπως πάντα, μα ιδιαίτερα αγριωπή. Κάποιοι δεν άντεξαν στον πειρασμό και βούτηξαν  στην φουσκοθαλασιά.  Στο ανέβασμα, τα γύρω βουνά είχαν ολότελα βυθιστεί  στην  πυκνή ομίχλη, Οι φίλοι που είχαν μείνει  πίσω, στην "καλύβα του παπά",   αναλαμβάνοντας την φροντίδα για την παρασκευή του φαγητού, έκαναν  τέλεια δουλειά: Το τζάκι αναμμένο, η σούπα αχνιστή, το τραπέζι στρωμένο με χίλια καλούδια: ψωμί και κρασί σπιτικά,  γίδα βραστή και, είπαμε, για τους χορτοφάγους, κολοκυθόπιτα , σπανακόπιτα, φασολάδα, σαλάτες , πιπεριές καυτερές  και μελιτζάνες ψητές... μούρλια . Τα βρεγμένα ρούχα αλλάχτηκαν γρήγορα και οι ήχοι του μπουζουκιού και της κιθάρας έσμιξαν με την χορωδία της ομήγυρης... Οι απίθανες εικόνες, μιας από τις πολύ δυνατές  μας εξορμήσεις,  θα μείνουν στη μνήμη, δυνατά.... για καιρό ...  

\